ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

     Τρεις μητέρες σήμερα ήρθαν με τους γιούς τους στο Ιππευτήριο μας προκειμένου τα παιδιά τους να ξεκολλήσουν από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και να εισέλθουν στον κόσμο της Ιππασίας. Με την εξαίρεση του Χρηστάκη μας,

που είναι πλέον μεγάλο παιδί και γι’ αυτό τον λόγο σήμερα ξεκίνησε πρώτος στην ράχη του Ίππου για να δείξει στον Ορφέα και τον Φίλιππο την ασφάλεια που παρέχει η ράχη του Ζεππ, ενώ στην συνέχεια ανέλαβε να τον καθοδηγεί από το έδαφος.

     Ο Φίλιππος και ο Ορφέας μη έχοντας κατανοήσει προηγουμένως το μεγάλο αυτό κεφάλαιο που ονομάζεται "Ίππος", ήταν τόσο διστακτικοί απέναντι του τόσο ώστε να χρειάστηκαν να φορέσουν προστατευτικά γιλέκα και κράνη τα οποία διαθέτει η Σχολή μας για όποιον επιθυμεί να τα χρησιμοποιήσει.

     Ξεκινώντας όμως από τον κύκλο προσεγγίσεως του Ίππου, χτίζουμε μία γερή βάση για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κινούμαστε και να συμπεριφερόμαστε γύρω από τους Ίππους.

     Η διδασκαλία συνεχίζεται στην διεύθυνση του Ίππου από το έδαφος, συνέχεια του προηγουμένου κεφαλαίου αφού από την στιγμή που σε έχει αποδεχθεί σαν αρχηγό του ο Ίππος σε ακολουθεί χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια.

     Εφόσον πλέον έχει καταστεί η παρουσία σου δίπλα στον Ίππο αρχηγική έρχεται και η στιγμή της εφίππευσης που στην συγκεκριμένη περίπτωση βοηθήσαμε τα δύο παιδιά να ανέβουν στον Ίππο λόγω της διαφοράς ύψους με έναν ενήλικα,

     Ξεκινώντας της πρώτες γυμνιππευτικές ασκήσεις για να ξεμουδιάσει ο μαθητής επάνω στην ράχη του Ίππου, πολύ σωστά παρατήρησε ο νεαρός Φίλιππος πως το προστατευτικό γιλέκο που φορούσε δεν ήταν και τόσο προστατευτικό, διότι αντί να τον προφυλάσσει του μείωνε αισθητά το εύρος των κινήσεων του με αποτέλεσμα την στιγμή που διδασκόταν την αφίππευση αυτό να μπλοκάρει στα υπόλοιπα βοηθήματα .

     Γνωρίζοντας όμως τι θα συμβεί ο Κωνσταντίνος βοήθησε τον μικρό Φίλιππο να κατέβει με ασφάλεια και στην συνέχεια που ήταν η σειρά του Ορφέα να Ιππεύσει, παρατηρώντας τη συνέβη στον φίλο του, ζήτησε από τον Εκπαιδευτή να ανέβει χωρίς το ‘’προστατευτικό γιλέκο’’.

     Σεβόμενος την θέληση του νεαρού Ορφέα έτσι και τον ανέβασε ο Κωνσταντίνος που λόγω της μεγαλύτερης άνεσης πλέον εκτέλεσε όλο το πρόγραμμα σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα.

     Αντιλαμβανόμενος και ο Φίλιππος τώρα το τι συνέβη ζήτησε να ανέβει κι αυτός να το δοκιμάσει αλλά αυτή την φορά με ακόμη λιγότερα εξαρτήματα από τον φίλο του.

     Αισθητά πιο άνετος ο Φίλιππος κλήθηκε να Ιππεύσει σε ανάποδο κάθισμα με την λαβή στήριξης του, αυτή την φορά να είναι η ισορροπία του φίλου του Ορφέα.

     Και για μία ακόμη φορά τεκμηριώνεται πως ορθά λειτουργούμε στην Σχολή μας, πως πολύ σωστά επιμένουμε να εφαρμόζουμε τις μεθόδους εκπαιδεύσεως μας και όσες φορές επιλέγουμε να δοκιμάσουμε νέες προσεγγίσεις αυτές τις περισσότερες φορές μας επιβεβαιώνουν πως πολύ σωστά δεν τις έχουμε επιλέξει σε πρώτη φάση διότι η αποφυγή χρήσεως τους έγινε κατόπιν μελέτης.

     Επόμενη πρωταγωνίστρια στο Ιππευτήριο ήταν η αγαπημένη μας Μητέρα που παρ' όλη την γλυκύτητα που δείχνει στον γιο της, με το που ανέβει στον Ίππο, επάνω στον οποίο

μεταμορφώνεται σε Αμαζόνα και οι εικόνες που μας δείχνει στο Ιππευτήριο τεκμηριώνουν πως, πολύ σύντομα, θα την απολαύσουμε να καλπάζει με μεγάλη επιτυχία και στις εξετάσεις της.

Εφιπποτοξοτικά!

Κωνσταντινος Δαμιανάκης,

  

Αρχηγός Ομάδος. 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ

     Κάποτε ένα από τα παλιότερα και Ιδρυτικά Μέλη της Ομάδος μου είχε πει "η Ομάδα είναι ένας ζωντανός οργανισμός Κωνσταντίνε και ο πυρήνας αυτού είναι τα Μέλη της".

  

     Με αυτή του την φράση εννοούσε πως η Ομάδα τείνει συνεχώς να εξελίσσεται και να ανανεώνεται. ‘’Είναι αρκετοί αυτοί που θα περάσουν’’ μου είχε πει και ‘’πολλοί αυτοί που δεν θα καθίσουν’’, όμως όσοι από αυτούς τελικά μείνουν θα προσαρμοστούν με κατά τέτοιο τρόπο όπου θα μπουν στον πυρήνα αυτή της Ομάδας και σύμφωνα με αυτόν θα ακολουθήσουν.

     Στην περίπτωση όμως του Σταύρου, όχι απλώς μπήκε σε αυτόν τον πυρήνα αλλά αλληλεπέδρασε με τα μέλη αυτού κατά τέτοιον τρόπο που έφτασε σε σημείο να γίνει αγαπητός από όλους για την ψυχή του και να επηρεάσει άπαντες με το θάρρος και τον δυναμισμό που τον διακατέχει.  

     Όμως ο Σταύρος επειδή δεν αρκείται μόνο σε αυτό κατάφερε πάλι με τον δικό του τρόπο η επιρροή του να ξεπεράσει γεωγραφικά πλάτη και μήκη και να φθάσει μέχρι τους Δασκάλους μας στην αγαπητή Ουγγαρία.

     Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτό το εκπληκτικό Μέλος της Ομάδος που προσέφερε πολλά σε αυτήν, από τον Αρχηγό της και ανυπομονώ να επιστρέψει από τις δουλειές του για να συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε.

Εφιπποτοξοτικά!

   

Κωνσταντίνος Δαμιανάκης,  

Αρχηγός Ομάδος.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΒΑΣΕΙ 

ΤΗΣ ΝΕΥΡΟΜΥΪΚΗΣ ΣΤΝΑΡΜΟΓΗΣ

     H προπονητική αντίληψη στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» είναι αποτέλεσμα βαθύτατης μελέτης και ίδιου πειραματισμού, λαμβανομένων υπ΄ όψη πολλών παραμέτρων, κυρίως, απτομένων της φυσιολογίας του Ανθρώπου. Και οι τελικές προπονητικές προσεγγίσεις μας παραμένουν εκτός συμβατικών «ατραπών» διότι αυτή καθαυτή η Έφιππη Τοξοβολία, ως κορυφαία πολεμική τέχνη, υπέρκειται των υπολοίπων.

     Η διδακτέα ύλη στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» συντίθεται από μέρους αντικείμενα τα οποία κατατείνουν στην διαμόρφωση ισορροπημένων πολεμιστών και τούτο σημαίνει την προαγωγή όλου του φάσματος των ιδιοτήτων που «σφραγίζουν» τον μαχητή. Κι ανάμεσα σ’  αυτά τα αντικείμενα και η Σπαθασκία για την οποία, ο γνωστός Σπαθιστής, ερευνητής και συγγραφέας Nick Evangelista [“The art and science of fencing”, 1996] είχε γράψει ότι όταν ξεκίνησε να εκπαιδεύεται στην Ιππασία τον βοήθησε σημαντικά η …Οπλομαχία.

     Η σημερινή Προπόνηση του Αρχηγού των «Ελλήνων Κενταύρων» διεξήχθη από τον Προπονητή του επί τη βάσει μιας αναλύσεως που αναπτύσσουν οι Οπλομάχοι Προπονητές Χ. Τσολάκης και A. Szabo στο βιβλίο τους «Ξιφασκία» [Αθήνα, 1996] επιλαμβανόμενοι της γενικής προσεγγίσεως του αθλήματος των αγχεμάχων και, επιλέγοντας τον υποτιτλισμό «Νευρομυϊκή Συναρμογή», αναλύουν τις προαπαιτούμενες ικανότητες ενός Οπλομάχου, ήτοι: [α] την Ισορροπία, [β] την μυϊκή Χαλαρότητα-Ευλυγισία, [γ] την Νευρομυϊκή Συνεργασία και [δ] την Επιδεξιότητα.

     Αλλά, τι παραπάνω από ισορροπία, χαλαρότητα-ευλυγισία, νευρομυϊκή συνεργασία και επιδεξιότητα χρειάζεται και ένας Ιππέας ώστε να διεκπεραιώσει ορθά τις έφιππες αποστολές του;

     Σήμερα ο Προπονητής του Αρχηγού των «Ελλήνων Κενταύρων» του είχε «σχεδιάσει» μία ειδική προπονητική διαδικασία με περιεχόμενο τέτοιο ώστε να αναπτυχθούν ταυτοχρόνως οι προαναφερθείσες, τέσσερις, ικανότητές του ως Ιππέως, ενώ, παραλλήλως, θα βελτίωνε και την τεχνική του στον ανακουφιστικό τροχασμό.

     Αυτή η διδασκαλία, πράγματι, θα ακούγονταν πολύ περίεργη στα αφτιά ενός κλασικού Δασκάλου «δυτικής Ιππασίας» όπου ο Ανακουφιστικός Τροχασμός διδάσκεται κατά τον πλέον ακαδημεικό τρόπο, όπως άλλωστε ήδη τον διδάξαμε και στην δική μας Σχολή. Όμως, προπονώντας τον Αρχηγό μιας Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας, οι προπονητικές τακτικές διαφοροποιούνται διότι οι απαιτήσεις αυξάνονται και το αποτέλεσμα είναι αυτό… Αναλυτικότερα:

     ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ: Η ισορροπία στην Οπλομαχητική επιτυγχάνεται με την ορθή κατανομή του βάρους του σώματος στα δύο πόδια του Οπλομάχου. Αυτό το "μεταφέραμε" στην "έδρα" ["κάθισμα"] του Ιππέως.

     ΜΥΪΚΗ ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ-ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ: Οι κινήσεις του Οπλομάχου πρέπει να χαρακτηρίζονται από μία χαλαρή κατάσταση των αντιστοίχων μυϊκών ομάδων με την αποφυγή κάθε σφιξίματος, διότι έτσι επιτυγχάνεται η ακρίβεια, ο ρυθμός, η ταχύτητα και η αυξημένη συναρμοστική ικανότητα, προκειμένου το κτύπημά του να είναι αποτελεσματικό. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και στην Ιππασία, όπου είναι απαιτητέα η πλήρης χαλαρότητα των συμπραττουσών μυϊκών ομάδων με την αποφυγή κάθε σφιξίματος ώστε να επιτευχθεί η ακρίβεια, ο ρυθμός, η ταχύτητα και η αυξημένη συναρμοστική ικανότητα της ιππεύσεως. Κι εδώ, ακριβώς, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι στην Ιππική τα σώματα των Ιππέων [όπως και τα σώματα των Οπλομάχων] δεν θα πρέπει να "σημαδεύονται" από υπερτονισμένες σε όγκο μυϊκές ομάδες οι οποίες συνεπιφέρουν σφίξιμο και δυσκαμψία και να θυμόμαστε ότι ο Νick Evangelista στο προαναφερθέν βιβλίο του [βλ. παραπάνω, σ. 166] τονίζει ότι στην Οπλομαχητική η δύναμη δεν έχει καμία θέση, ενώ μεταφέρει και την ρήση του δικού του Δασκάλου Ralph Faulkner σύμφωνα με τον οποίο "Η καλύτερη άσκηση για την Οπλομαχητική είναι η ίδια η Οπλομαχητική". Το ίδια ακριβώς ισχύει και με την Ιππασία όπου οι Ιππείς θα πρέπει να επιμένουν στην χαλαρότητα και ευλυγισία τω ν σωμάτων τους αποφεύγοντας ασκήσεις [κυρίως, "Γυμναστηρίου" και, δη, βαρών] που διογκώνουν και σκληραίνουν μυϊκές ομάδες. 

     ΝΕΥΡΟΜΥΪΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: Όπως και στην Οπλομαχηρτική όπου οι Οπλομάχοι θα πρέπει να συνδυάζουν αποτελεσματικά τις κινήσεις των άνω και κάτω άκρων τους με ρυθμό και πλαστικότητα, έτσι και οι Ιππείς θα πρέπει με τον ίδιο ρυθμό και πλαστικότητα να συνδυάζουν αποτελεσματικά τις κινήσεις των άνω άκρων τους [ηνίες ή Τόξο και βέλος] και των κάτω άκρων τους [εντολές κινήσεως του Ίππου]  προς διεκπεραίωση των έφιππων αποστολών τους, αναλόγως του εκάστοτε περιεχομένου τους. 

     ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑ: Στην Οπλομαχητική, η  σ ω μ α τ ι κ ή  αλλά και η  π ν ε υ μ α τ ι κ ή  επιδεξιότητα του Οπλομάχου προορίζονται να επιλύουν κάθε, αναφυόμενη, σύνθετη κατάσταση, όπως ακριβώς και οι αντίστοιχες ενός Ιππέως, προοριζόμενες να επιλύουν κάθε, αναφυόμενη, σύνθετη κατάσταση έφιππης αποστολής, με ή χωρίς χρήση όπλων. Αναφορικώς, δε, με την πνευματικήν επιδεξιότητα θα πρέπει να τονισθεί ότι η υστέρησή της σε ένα άτομο [Ιππέα ή Οπλομάχο] το καθιστά περιορισμένης αποτελεσματικότητος, αποπέμποντάς το αυτομάτως από το υψηλό επίπεδο μιας Πολεμικής Τέχνης ή του Αθλητισμού, ακυρώνοντας κάθε ευσεβή πρόθεση προσφοράς προπονητικής συνδρομής.

 

     Σήμερα, όλα τα παραπάνω αξιολογήθηκε να τα διαθέτει ο προπονούμενος Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" και, μάλιστα σε ελάχιστο χρόνο από την έναρξη του ατομικού του, προπονητικού προγράμματος το οποίο, μάλιστα, ξεκίνησε με έναν δυσάρεστο -για τον ίδιο και τον Ίππο του- αιφνιδιασμό: Την, άνευ προηγουμένης εξοικειώσεως, εκσφενδόνιση ενός ιπταμένου δίσκου-στόχου στο πρόσωπο του Ίππου τον οποίο ίππευε ο προπονούμενος και μόλις εισήλθαν στον προπονητικό χώρο. Σημειωτέον ο δίσκος είναι ελαστικός [δεν προκαλεί πόνο] και η ρίψη ήταν αιφνιδιαστική αλλά όχι με τόση δύναμη ώστε να προκαλέσει, έστω και τον παραμικρό πόνο στον Ίππο, ο οποίος, πανικοβλήθηκε μεν και προέβη σε μία φοβική επιτόπια ημικράτηση και όκλαση των οπισθίων με όλη την συνεπαγόμενη διαταραχή της ισορροπίας του προπονουμένου χωρίς, όμως, ο προπονούμενος να πέσει ο οποίος, αντιθέτως πρόλαβε να συγκρατήσει και τον δίσκο-στόχο που εκτοξεύθηκε κατά του Ίππου του. 

     Αυτό ο Προπονητής το έκανε για να βαθμολογήσει τις αντιδράσεις Ίππου και Ιππέως, γνώσεις των χαρακτήρων αλλά και δεξιοτήτων και των δύο, κάτι που επιβεβαίωσε παρατηρών ότι, μετά ταύτα ο Ίππος ουδεμία επιφύλαξη είχε για τους ιπταμένους δίσκους-στόχους που εκσφενδονίστηκαν δίπλα του, ενώ ο προπονούμενος εξήλθε της αιφνιδιαστικής αυτής δοκιμασίας με μεγαλύτερην ιππευτική και ισορροπιστικήν αυτοπεποίθηση. Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" τα πάντα εν γνώσει, προσοχή και ...σοφία ποιούμεν. Όλα τούτα σχετίζονται με την εμβάθυνση του Προπονητή στην προσωπικότητα του προπονουμένου και την εξ αυτής προκύπτουσα αξιολόγηση η οποία, για τον συγκεκριμένο προπονούμενο είναι υψηλότατη, όπως για άλλη μία φορά απεδείχθη ακόμη και δια του φωτογραφικού φακού. 

    Η Προπόνηση ξεκίνησε με την εξάσκηση σε ένα συμβατικό, μεθ'  ηνιών, Ανακουφιστικό Τροχασμό του προπονουμένου και με, αρχικώς, κοντές και, κατόπιν, μακρές τις αρτάνες των αναβολέων, ώστε ο Ιππέας να αντιληφθεί καλύτερα τον ρόλο της ρυθμίσεώς τους στην αποτροπή του λάθους της υπερβολικής υπερυψώσεως της έδρας του ρυθμίζοντας καλύτερα αυτή την βασική παράμετρο του εν λόγω βηματισμού. 

     Ακολούθησε η άσκηση στον Ανακουφιστικό Τροχασμό με τις ηνίες στη μία χείρα ενώ, η άλλη εν εκτάσει χείρα, έφερε το Τόξο. Έτσι ο προπονούμενος εισήχθη βαθμιαίως και ομαλώς στον πυρήνα του σημερινού προπονητικού προγράμματός του που ήταν η εξάσκησή του σε Ανακουφιστικό Τροχασμό με ταυτόχρονη Έφιππη Τοξοβολία διατηρώντας ρυθμό κίνηση και επιδιωκτέα ευστοχία επί εκτοξευόμενου εναερίου δίσκου-στόχου.

     Εν συνεχεία ο προπονούμενος ανέλαβε και βέλη ιππεύων άνευ ηνιών οπλίζοντας και αφοπλίζοντας το Τόξο του, εν ρυθμώ Ανακουφιστικού Τροχασμού. Αυτό ήταν και το προ-τελευταίο στάδιο πριν την ολοκλήρωση του προπονητικού του προγράμματος το οποίο περιείχε τοξεύσεις σε Ανακουφιστικό Τροχασμό κατά ιπταμένων δίσκων-στόχων.

     Τελικώς, οι τοξεύσεις σε Ανακουφιστικό Τροχασμό κατά ιπταμένων δίσκων-στόχων από πλευράς προπονουμένου ήσαν όχι απλώς ικανοποιητικές από πλευράς "καθίσματος", ρυθμού κι ευστοχίας, αλλά τον χαρήκαμε και βέλη του να καταρρίπτουν δίσκους-στόχους.
   

     Δυστυχώς, αυτή η προηγμένη, συνδυαστική, διδασκαλία του Ανακουφιστικού Τροχασμού δεν είναι δυνατή παρά μόνον από έναν Προπονητή ο οποίος έχει εμπειρία όχι μόνον της Ιππικής αλλά και της Οπλομαχίας, προοριζόμενη για έναν προπονούμενο ο οποίος συνδυάζει τα ψυχοσωματικά προαπαιτούμενα ενός Ιππέως-Εφιπποτοξότη και Οπλομάχου. Γι αυτό και παρούσα ανάρτηση δεν προσφέρεται για απόπειρα "αντιγραφής και επικολλήσεως" από οιονδήποτε σε οιονδήποτε δεν έχει ταυτόχρονη ενσυναίσθηση των δεξιοτήτων Έφιππης Τοξοβολίας [Υψηλής Ιππικής] και Οπλομαχίας. Και επ΄ αυτού θα ήθελα να επισύρω την προσοχή κάθε ενδιαφερομένου.

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

ΜΕ ΣΥΣΤΗΜΑ ...Zelimir Obradovic

     Ασφαλώς και θα είναι αντιληπτό ότι όλες οι αναρτήσεις στο παρόν Ιστολόγιο οι οποίες αναφέρονται σε διάφορες δράσεις της Ομάδος μας, δεν είναι παρά, πολύ γενικόλογες αναφορές προοριζόμενες να κρατούν ενήμερα όσα Μέλη μας δεν κατάφεραν να είναι παρόντα σε αυτές. Έτσι, κάθε ανάρτηση χαρακτηρίζεται από μία "τηλεγραφικότητα" κειμένου και κάποιες παραστατικές φωτογραφίες ή βίντεο, ώστε και οι απόντες αλλά και όσοι ενδιαφερόμενοι αναγνώστες μας [και είναι πολυπληθείς, τους οποίους ευχαριστούμε] να ενημερώνονται συνεχώς για την εργωδέστατη καθημερινότητα των "Ελλήνων Κενταύρων" . Και εάν επιμένουμε στην λακωνικότητα των αναρτήσεων είναι διότι θέλουμε να αποφύγουμε την συγγραφή μιας ... Britannica που θα χρειάζονταν για την πλήρη κάλυψη κάθε δράσεώς μας. Και εάν δεν τηρούσαμε αυτή την αρχή της περιληπτικότητος, σίγουρα για την πλήρη περιγραφή της τελευταίας έκτακτης Προπονήσεως Παραδοσιακής Τοξοβολίας η Britannica που θα ...προέκυπτε θα ήταν πολύ-πολύτομη.

     Αυτή η έκτακτη Προπόνηση υπαγορεύθηκε από τον Αρχηγό της Ομάδος Εφιπποτοξότη Κωνσταντίνο Δαμιανάκη με γνώμονα την πρόβλεψή του για την συμμετοχή προχωρημένων Τοξοτών των "Ελλήνων Κενταύρων" σε διεθνείς αγώνες Παραδοσιακής Τοξοβολίας.

     Διεξήχθη στο κέντρο των Αθηνών και με ένα πρόγραμμα προσθίων, πλαγίων και παρθίων τοξεύσεων με συνδυασμό ταχείας κινήσεως επί λίαν αντίξοου εδάφους [επικλινέστατο και ολισθηρότατο] και ταχυβολίας, επί μεσαίων αποστάσεων, δηλαδή, μία σύνθεση βασικών συνιστωσών που απαρτίζουν ένα προηγμένο προπονητικό ασκησιολόγιο.

     Και, εδώ, το έδαφος έκρυβε τόσες παγίδες που, ευτυχώς, οι Συνασκούμενοι δεν μπορούσαν να φαντασθούν αφήνοντας τον Αρχηγλό Βολής να τις εντοπίζει και να τις σταθμίζει ώστε να αποφεύγονται κατά την εκτέλεση της Προπονήσεως.

     Οι τέσσερις συμμετασχόντες "Έλληνες Κένταυροι" ήσαν του ιδίου υψηλού επιπέδου κι έτσι το πρόγραμμα όχι μόνον μπόρεσε να κυλήσει ομαλώς αλλά και να επιτευχθούν άριστες τοξεύσεις, στις δύο  και πλέον ώρες που διήρκεσε.

     Αντικειμενικώς, ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί εφ΄ όσον -και μόνον- η Γραμμή Βολής συντίθεται από ισάξιους Τοξότες υψηλών ικανοτήτων, όπως οι σημερινοί.

      Έτσι οι μεγάλες αποστάσεις έντονης κινητικότητος που διανύθηκαν σε τροχάδην συνέτειναν και στην βελτίωση της φυσικής αντοχής των συμμετασχόντων πέραν της τοξευτικής βελτιώσεώς τους.

     Βεβαίως, σε κάποια στιγμή, όπως κι οι ίδιοι επεσήμαναν, το ασκησιολόγιο συνέτεινε και στην εννόηση της βασικής σημασίας της αναπνοής κατά την τοξευτική διαδικασία, αλλά αυτό είναι ένα κομβικό σημείο από το οποίο η συγκεκριμένη ομάδα θα ξεκινήσει την επομένη Προπόνησή της, όποτε ο Αρχηγός την προγραμματίσει.

     Αναπόφευκτες οι έντονες κοπώσεις σε μια τέτοια Προπόνηση και χρειαστήκαμε δύο ειδικά διαλείμματα ώστε να ανανήψουν οι Συνασκούμενοι.

     Ευτυχώς η θεία πρόνοια η οποία λειτουργεί, συχνά και ως ..."επιμελητεία" της Ομάδος μας είχε προνοήσει για τις "πρώτες ύλες"  τις οποίες και "τιμήσαμε δεόντως" αν και ο νεώτερος της Γραμμής Βολής γκρίνιαζε ότι του είχε ανοίξει η όρεξη και ήθελε ...σουβλάκια.

     Δεν είναι δυνατόν μέσα σε ένα τόσο καθαρό φυσικό περιβάλλον και ασκούμενος τόσο μεθοδικά να μη σου ανοίξει η όρεξη όμως η "επιμελητεία¨της Ομάδος δεν έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο  οργανωτικής τελειότητος ώστε να διαθέτουμε και ...σουβλάκια εν ώρα Προπονήσεως.

     Τέλος δεν παραλείψαμε να εξατομικεύσουμε το πρόγραμμα προκειμένου να ωφεληθεί Συνασκούμενος με ..."τρακ" ενώπιον θεατών.

     Αυτοσχεδιάσμε ένα σύστημα για το οποίο ο υπεύθυνος Τοξευτικής Εκπαιδεύσεως της Ομάδος μας, Ακάδημος, μας είπε ότι το είχε εφαρμόσει ο προπονητής καλαθοσφαιρίσεως Zelimir Obradovic με επιτυχία, προετοιμάζοντας την αναμέτρηση της τουρκικής ομάδος που προπονεί με τον Παναθηναϊκό τον οποίο, τελικώς, κέρδισε.

     Την ίδια επιτυχία διαπιστώσαμε κι εμείς επί του Συνασκουμένου μας εφαρμόζοντας τον αυτοσχεδιασμό μας μέχρι που μάθαμε ότι πολύ πριν από μας τον είχε "τεστάρει" ο ξένος προπονητής. 

     Στο τέλος της Προπονήσεως εξοντωμένοι και οι τέσσερις συμμετασχόντες χρειάστηκαν να πάρουν βαθειές ανάσες για να κατηφορίσουν προς τα οχήματα αλλά η ικανοποίηση στα πρόσωπα όλων και, κυρίως, στο πρόσωπο του Αρχηγού Βολής έδειχνε την ωφελιμότητα του εγχειρήματος.

     Αυτές οι έκτακτες Προπονήσεις προχωρημένων θα συνεχισθούν και σύντομα ο Αρχηγός Ομάδος θα εξαγγείλει τον προγραμματισμό του για την συμμετοχή των "Ελλήνων Κενταύρων" σε διεθνείς αγώνες Έφιππης και στατικής Παραδοσιακής Τοξοβολίας.