ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ 

ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

"ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ"

     Μια κινηματογραφική εκδοχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απαλλαγμένη από χολυγουντιανούς εντυπωσιασμούς, επιχειρεί ο νέος σκηνοθέτης και ηθοποιός Τάκης Βογόπουλος, εμμένοντας στον λιτό ρεαλισμό της Ελληνικής Παιδείας της οποίας ο ίδιος μετέχει.

     Έχοντας δώσει ήδη "εξετάσεις" με ένα πρωτότυπο ντοκιμαντέρ που αποδίδει τον χαρακτήρα του Νταβέλη, ο Τάκης Βογόπουλος, επιχειρεί να σκιαγραφήσει τον Μακεδόνα στρατηλάτη Αλέξανδρο  με την βοήθεια, για τα έφιππα ντουμπλαρίσματα του Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" Κωνσταντίνου Δαμιανάκη, αφού στις πολλές ικανότητες του πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη δεν συμπεριλαμβάνεται, δυστυχώς, η ιππική δεινότητα.

     Έτσι, με κεντρικό πρόσωπο τον τετράποδο επιβλητικό επιβήτορά μας Sepp, το team βρέθηκε στον δρόμο για το σημείο του γυρίσματος όπου ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" θα ντουμπλάριζε τον πρωταγωνιστή με ένα θριαμβευτικό καλπαστικό σε μια λωρίδα ανάμεσα σε πανάρχαια ελαιόδενδρα, σε ένα μοναδικό σημείο του Υμηττού.

Το σημείο του γυρίσματος επιλέχτηκε πολύ προσεκτικά ώστε να είναι απολύτως φυσικό χωρίς κανένα "ξέταιρο" στοιχείο. Το μόνο "ξένο" αντικείμενο ήσαν οι κοπριές του Sepp οι οποίες, πάραυτα, ...προσέθεταν ακόμη ένα φυσικό στοιχείο στο όλο περιβάλλον.

     Την διδασκαλία Ίππου και Ιππέως έκανε εξ ολοκλήρου και με ιδιαίτερη επιτυχία αλλά και ταχύτητα  ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" Κωνσταντίνος Δαμιανάκης ο οποίος κατάφερε συντομότατα να διδάξει και την προβλεπόμενη καλπαστική διαδρομή στον Ίππο αλλά και να "στήσει" επάνω σ΄ αυτόν τον πρωταγωνιστή ο οποίος δεν είχε ιππική εμπειρία.

     Η επιτόπια συνεργασία όλων υπήρξε άψογη, δείχνοντας μία σπάνια σύμπτωση "χημείας" με αποτέλεσμα ο όλος χρόνος του γυρίσματος της σκηνής να μην έχει καμία σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό διαρκείας.

     Ο Κωνσταντίνος μας, έδωσε μεγάλη σημασία στην ασφάλεια του γυρίσματος σε ό,τι αφορούσε στον Ίππο αλλά και στον αναβάτη του και δεν άφησε τίποτε στη "τύχη" επιδεικνύοντας επαγγελματικήν υπευθυνότητα.

     Για λόγους προληπτικούς και προς αποφυγή δυσαρέστων που παρατηρήθηκαν σε προηγούμενο γύρισμα, ο Ίππος εξοικειώθηκε με την κάμερα δεδομένου ότι αυτό το βασικό "εργαλείο" συχνά προξενεί τον αιφνιδιασμό αυτού του πλάσματος το οποίο αντιλαμβάνεται τον κόσμο τόσο διαφορετικά απ΄ ό,τι ο Άνθρωπος.

     Κάπως έτσι ο Κωνσταντίνος΄, σε ελάχιστην ώρα, κατάφερε να "στήσει" και τον πρωταγωνιστή επί του Ίππου με το εντυπωσιακό αποτέλεσμα που δείχνει η φωτογραφία πριν αρχίσει η κάμερα να αποτυπώνει την κίνηση του υπερήφανου επιβήτορός μας με τους δύο Ιππείς του, τον ένα "πρόσωπο" ερχόμενο βάδην και τον άλλο "πλάτη" αποχωρούντα σε καλπασμό.

     "Πειστικότατος" ο πρωταγωνιστής στο ρόλο του, με μια φυσικότατη κινησιολογία και πάντα "καλογραμμένος" στα πλάνα  δεν έδωσε τίποτε παραπάνω και τίποτε λιγότερο από εκείνο που θα προσδοκούσε να "δει" το μάτι ενός απαιτητικού θεατή.

     Και ακούραστος ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων", πριν αρχίσει το κυρίως γύρισμα, επανελάμβανε την διαδρομή ώστε να την "εμπεδώσουν" Ίππος και Ιππέας, ενώ ο εικονολήπτης Νεκτάριος Σουλδάτος έκανε τις δοκιμές της λήψεως.

     Και, βεβαίως, αυτός ο εικονολήπτης δε κουράστηκε να δοκιμάζει γωνίες ώστε το αποτέλεσμα να ικανοποιεί τις προσδοκίες της παραγωγής.

     Άψογος στο ντουμπλάρισμα του πρωταγωνιστή και ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" εξετέλεσε τον θεαματικό καλπασμό του ελέγχοντας με μεγάλη ακρίβεια των Ίππο του  διατηρώντας τον ακριβώς στο μέσο των συστοιχιών των ελαιοδένδρων προκειμένου να αποφύγει τις οδυνηρές συνέπειες των κλαριών που προεξείχαν απειλητικά στο πρόσωπο του αναβάτη.

     Σημαντική συμβολή στο γύρισμα και του Συνασκουμένου μας Σταύρου Γεωργάκη ο οποίος τράβηξε όλες τις φωτογραφίες για το αρχείο της Ομάδος μας και την ανάρτηση του σχετικού λευκώματος αυτής της δράσεως που έρχεται να προστεθεί στη μεγάλη προηγούμενη εμπειρία και συμμετοχή των "Ελλήνων Κενταύρων" σε μεγάλες ιστορικές παραγωγές. Του είμαστε ευγνώμονες.

     Ο "Αλέξανδρος ο Μακεδών" του Τάκη Βογόπουλου γυρίζεται από το 2016 με τον πρέποντα ιστορικό σεβασμό, από τον νέο Έλληνα σκηνοθέτη και ηθοποιό, ο οποίος, από την πρώτη μας συνεργασία μας εντυπωσίασε με το ήθος και τις καλλιτεχνικές ικανότητές του. 

     Στον Τάκη Βογόπουλο, όπως και στον κάθε Συνέλληνα που πασχίζει για την ανάδειξη της ιστορίας μας, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" εύχεται την ευόδωση κάθε αγαθής προσδοκίας, πάντοτε έτοιμη για κάθε συνεργασία.

Πλήρες φωτογραφικό λεύκωμα 

του γυρίσματος:

«ΣΑΝ ΠΟΙΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ...

...ΩΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΕΙ ΜΑΚΡΙΑΘΕ Η ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ...»

     O Aρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" Κωνσταντίνος Δαμιανάκης, χωρίς ποτέ να έχει "συναντήσει" μια φράση από ένα παλιό κείμενο του Ιδρυτή της Ομάδος, κατάφερε να την "οπτικοποιήσει" υπό την μορφή της συγγραφής ενός σεναρίου το οποίο υλοποίησε κινηματογραφικά ο Γιάννης Καπρούλιας, επαγγελματίας κινηματογραφιστής και επικεφαλής της "Medusa Visuals".

     Όπως και η αρχική, διαφεύγουσα, φράση, έτσι και το σενάριο του Κωνσταντίνου Δαμιανάκη αναφέρεται στη περιπλάνηση του κάθε ανθρώπου που χάνεται στον μακρύ και δύσβατο δρόμο της πνευματικής αλλά και υλικής αναζητήσεως, αγγίζοντας ακόμη και το βαθύτατο ζήτημα της προσφυγιάς με όλη την πολυπρισματικότητά του.

     Με άξονα αναφοράς τους μεταναστευτικούς λαούς της στέπας, αλλά και διευρύνοντας την μεταναστευτικότητα πέραν συνόρων αλλά και πέραν ηθικών ή υλικών "αναζητήσεων" όσων αποφασίζουν να περιπλανηθούν στο χρόνο και στον χώρο, ο σεναριογράφος καταφεύγει στη συμβολική αφαιρετικότητα για να καταδείξει τον ανήσυχο άνθρωπο που, αντιμέτωπος με την πολύμορφη αντιξοότητα, φτάνει τελικώς, στον προορισμό του που δεν είναι άλλος από την "γιούρτα" του, το σύμβολο της εστίας των λαών της στέπας.

     Ευρηματικότατος ο σεναριογράφος, αν και με πρωτόλειο έργο, ο Κωνσταντίνος Δαμιανάκης περιγράφει επιγραμματικά τις πτυχές που συρράπτουν την "περιπλάνηση", μυδραλλιοβολώντας τον θεατή με γρήγορες σκηνές-πυροβολισμούς που τον καθηλώνουν. 

     Και ο θρίαμβος του ανθρώπινου κουράγιου αποδόθηκε εντυπωσιακά από τον Γιάννη Καπρούλια στον επίλογο αυτού του σύντομου, μεν, βαθύτατου δε υπαινιγμού της λυτρωτικής περιπλανήσεως.

     Τα ανθρώπινα χέρια, αλληλέγγυα, συρρέουν για να στηρίξουν τον ιστό μιας σημαίας Αξιών που σκέπει όσους τολμούν να ανταλλάξουν τα δεσμά της αδρανείας τους με την ιαματική διάσχιση των οριζόντων του βίου, όπως αυτοί εκτείνονται αχανώς μπροστά σε όλες τις συνειδήσεις, ασχέτως αν λίγες από αυτές μπορούν να δουν, να εκτιμήσουν και να χαρούν, ρισκάροντας τη σιγουριά της "μετρημένης" και "σίγουρης" χαμοζωής.

     Η σκηνή finale του Γιάννη Καπρούλια είναι ο συμβολικότερος επίλογος αυτού που θα ήθελε να "σκιτσάρει' ο σεναριογράφος και μόνον γι αυτή την σκηνή ο χειριστής της κάμερας πιστώνεται ως συνδημιουργός.  

     Τα γυρίσματα έγιναν σε ξέφωτα του χιονισμένου Υμηττού κάτω από πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και με τη συμμετοχή Μελών της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" καθώς και Ίππων αλλά και υλικού-σκηνικών και κοστουμιών της ίδιας Ομάδος.

     Για τις ανάγκες των γυρισμάτων στήθηκε μία αυθεντική γιούρτα της στέπας που αποτελεί ιδιοκτησία των "Ελλήνων Κενταύρων", χειροποίητα κατασκευασμένη στην Ουγγαρία για την πρώτη επίδειξη Έφιππης Τοξοβολίας που είχε πραγματοποιήσει η Ομάδα στην 75η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης προσκεκλημένη της Ουγγρικής Πρεσβείας Αθηνών [2011].

     Το στήσιμο της γιούρτας ανέλαβαν και ολοκλήρωσαν σε εντυπωσιακό χρόνο μικρότερο και από εκείνον που χρειάστηκε το 2011 ο Ούγγρος κατασκευαστής της για να την στήσει στον χώρο της Διεθνούς Εκθέσεως, Μέλη των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Και το τελικό αποτέλεσμα, για όποιον γνωρίζει,θυμίζει σκηνικό στη περιοχή Khövsgöl της βόρειας Μογγολίας.

     H σκηνοθετική και σκηνογραφική κατεύθυνση του Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" ήταν να μην υπάρξει επικέντρωση σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή και εποχή αλλά να αφεθεί ρευστή κάθε σχετική παράμετρος δοθέντος ότι η "περιπλάνηση" αποτελεί δικαίωμα, ή μάλλον, καθήκον κάθε ανθρώπινου ή άλλου πλάσματος.

     Βεβαίως, τα σκηνικά και κοστούμια δίνουν έμφαση σε μία συνενωμένη και πέραν συνόρων Ευρασία, με μία, επίσης, αυθεντική ούνικη σέλλα που συμβολίζει την εποχή των μεταναστεύσεων των ουραλοαλταϊκών πληθυσμών, μέρος των παραδόσεων των οποίων ακολουθεί και η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Η συγκεκριμένη σέλλα είναι μία κατασκευή του ουγγρικού Οργανισμού "Kassai" στον οποίο έχει μέρος των ριζών της η Ομάδα μας.

     Στα γυρίσματα περιλαμβάνονται και συναρπαστικές σκηνές Έφιππης Τοξοβολίας που αποτελεί "σήμα κατατεθέν" των λαών της στέπας και τις οποίες αποδίδει on camera ο εξαιρετικός Εφιπποτοξότης και Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" Κωνσταντίνος  Δαμιανάκης.

     Πραγματικά, η έφιππη παρουσία και δράση του Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν έχει τίποτε να "ζηλέψει" από έναν Ούνο της εποχής των μεταναστεύσεων.

     Σε έναν παράλληλο συμβολισμό δυτικών παραδόσεων, ο Υπαρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότης Μάριος Ευθυμιάδης, έδωσε, επίσης, συναρπαστικές σκηνές έφιππης δράσεως με τις ιδιαίτερες ιππικές ικανότητες που τον διακρίνουν.

     Ιδιαίτερη η συμβολή του Εκπαιδευτή Σπαθασκίας της Ομάδος Σπυρίδωνος Νικόλη - Πρωτεσίλαου ο οποίος, αν και ασθενής με εποχιακή ίωση, όχι μόνον υπήρξε παρών στα γυρίσματα αλλά και μετέφερε όλα τα απαραίτητα υλικά καθώς και την γιούρτα, συμμετέχοντας και σε όλες τις σκηνές της περιπλανήσεως .

     Εντυπωσιακή και η έφιππη συμμετοχή του Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη Γεωργίου Μυλωνόπουλου σε πολλές σκηνές δίνοντας μιαν άλλην εκδοχή, πέραν της γεωγραφικής Ασίας σε μιαν υπερκείμενη γεωγραφικών μηκών και πλατών, φανταστική,ήπειρο, ιππεύοντας χωρίς σέλλα, κατά τις ανατολικές ιππικές παραδόσεις.

     Η Χρυσούλα Ηλιάδη με το βρέφος της υπήρξαν πραγματικά αξιοθαύμαστοι πρωταγωνιστές, παραμένοντας έφιπποι συνεχώς καθ΄ όλη την διάρκεια των γυρισμάτων και άξιος θαυμασμού ο μικρός γιος της ο οποίος ούτε για μια στιγμή δε δυσανασχέτησε για την πολύωρη ...ίππευσή του στην ακούραστη αγκαλιά της μάνας του.

     Το ίδιο εντυπωσιακή και η Μαριλένα Δερβιτσιώτη σε ό,τι της ζητήθηκε,συμβάλλοντας στην δυτική εκδοχή με την "εικόνα" της.

     Και τα δύο κορίτσια μας, με τις ιππικές ικανότητές τους προσέθεσαν την καλύτερη "πινελιά" στο σενάριο αφήνοντας ό,τι ωραιότερο στην κάμερα από την παρουσία τους.

     Τέλος, από το γύρισμα δεν θα μπορούσαν να λείπουν και σκηνές Παραδοσιακής Τοξοβολίας που συντόνισε ο Εκπαιδευτής Τοξοβολίας της Ομάδος μας Νικόλαος Καραίσκος - Ακάδημος.

     Οι Συνασκούμενοι απέδωσαν τοξευτικές "ομοβροντίες" ενώ ο Γιάννης Καπρούλιας "αιχμαλώτιζε" σκηνές στη κάρτα μνήμης της κάμεράς του.

     Στα γυρίσματα χρησιμοποιήθηκαν και διάφορα τεχνικά μέσα ώστε να αποδοθούν παραστατικά και με δραματικότητα συνιστώσες όπως η πτήση βελών κλπ. Ο Γιάννης Καπρούλιας το φρόντισε με τον εξοπλισμό του και ο Αρχηγός της Ομάδος μας με την τεχνική του όταν με την go pro, καλπάζοντας και τοξεύοντας, κατάφερε να παρακολουθήσει τις τροχιές βελών που ο θεατής θα χαρεί "ζωντανές" στις σκηνές μάχης.

     Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" διαθέτει, πια, την δυνατότητα της παραγωγής ποιοτικού θεάματος και με την ζωτική συνεργασία του Γιάννη Καπρούλια χαράζει νέους ορίζοντες.

     Έτσι, στο τέλος των γυρισμάτων, η ικανοποίηση και η ζεστή διάθεση όλων ήσαν φωλιασμένες στις ψυχές όλων κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό του έργου που  καθένας είχε αναλάβει.

     Αυτή η "περιπλάνηση" μας βοήθησε όλους να ανακαλύψουμε ξανά [διότι έχει προηγηθεί κι άλλη ευκαιρία...] έναν άριστο συνεργάτη στο πρόσωπο του Γιάννη Καπρούλια της "Medusa Visuals".

     Επίσης, μας βοήθησε να ανακαλύψουμε την γοητεία των ευρασιατικών παραδόσεων που αποτελούν και συνιστώσες της ομαδικής μας καθημερινότητος.

     Καταφέραμε να κατανοήσουμε περισσότερο το τι σημαίνει "γιούρτα" για κάθε πρόσφυγα-προσφεύγοντα, είτε σε ηθικά, είτε σε υλικά οφέλη. Και τα δύο ανθρώπινα...

     Ανακαλύψαμε τη αποτρόπαιη εικόνα της εξουθενώσεως που εξαγνίζει κάθε δρομάρη της ζωής έτσι όπως διασχίζει τα πέρατα των οριζόντων σαν τους Έλληνες Στρατιώτες της Αναγεννήσεως, σαν τους γενοκτονημένους φυγάδες Ποντίους, σαν τους Μικρασιάτες πρόσφυγες που δε "συνωστήσθηκαν" σε κάποιαν αποβάθρα αλλά ξεριζώθηκαν βίαια από τις εστίες τους, σαν τους σύγχρονους μετανάστες που αποζητάνε μια "γιούρτα" διωγμένοι από τα δεινά μιας καταστροφής οπουδήποτε κι οποτεδήποτε...

     Τέλος, ανακαλύψαμε τον σεβασμό για κάθε ανικανοποίητο και αεικίνητο άνθρωπο που δεν τον βολεύει η πολυθρόνα του και δεν συμβιβάζεται με φθαρτά δεδομένα, αναζητώντας την δική του "Ιθάκη", "εστία", "γιούρτα" ή όπως αλλιώς μπορεί να ονομάζεται όχι η τελική κατάληξη αλλά ένα ακόμη ενδιάμεσο ορμητήριο στην αέναη κίνηση. Kάπου "ακούσαμε" και τη φωνή του Paolo Conte να τραγουδάει την δική του "Τζένοβα" και το τι θα μπορούσε να σημαίνει για μας...

     Αφού, αυτό ακριβώς είναι και η ζωή, ένας σταθμός ανασυντάξεως των ανθρώπινων ονείρων στο ασταμάτητο κυνήγι του θηράματος που λέγεται "άπειρον"... ή και στάχτες που πυρώνουν πριν ξαναγεννήσουν από τ΄ αποκαίδια τους την ίδια την εξέλιξη.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Το εγχείρημα αποτελεί μία συμπαραγωγή 

των "Ελλήνων Κενταύρων" με την Κοιν.Σ.Επ. "Ευρασιατικό Μονοπάτι"

και "υπόσχεση" του σεναριογράφου Κ. Δαμιανάκη είναι η μεταφορά του

σε αυτοτελή, εικονογραφημένη έντυπη έκδοση.

Πλήρες φωτογραφικό Λεύκωμα: