ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ!

 ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ!

     Καθοριστική σύναψη της μέχρι τώρα προόδου της αρχάριας Εύας μας, η παρούσα εκπαιδευτική ημερίδα την οδήγησε σε ένα τέλειο "κάθισμα" ιππεύσεως και στην πλήρη βελτιστοποίηση του καλπασμού μετά από πολύ λιγότερα των είκοσι μαθημάτων! Αυτή την φορά η Εύα υποχρεώθηκε να καλπάσει με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος και τα κατάφερε κατά τον καλύτερο τρόπο επιτρέποντας στον Ίππο της να αναπτύξει τον ταχύτερο καλπασμό του και, χωρίς οχλήσεις ηνιών, να απογειωθεί κυριολεκτικώς σαν "αέρας" επάνω από το έδαφος!

     Άψογη Αμαζόνα, πλέον η Εύα, επέτυχε να "σταθεροποιηθεί" επί του Ίππου κατά τον ασφαλέστερο τρόπο και να επιτρέψει στο αγαπημένο μας τετράποδο να αποδώσει, άνετο και "πανάλαφρο", έξι εισαγωγικούς, "άοπλους" όσο και ωραιότατους, ισοτονικούς, καλπασμούς, πριν η Εύα αναλάβει το Τόξο της!

     Κι όπως στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο Εκπαιδευτής δεν διαθέτει "χρονόμετρο" και δεν επιτρέπεται στον μαθητή να αφιππεύσει αν δεν ολοκληρώσει το προβλεπόμενο ασκησιολόγιο της κάθε εκπαιδευτικής ημερίδος, η Εύα μας ανέλαβε το Τόξο της μόνον όταν κατέκτησε την τελειότητα "καθίσματος" στις άοπλες καλπαστικές εξόδους της.

     Διότι, εμείς δεν θα θέλαμε ποτέ να καταντήσουμε στο αποτέλεσμα της παραπάνω "εικόνας"! 

     Αναλαμβάνοντας το Τόξο της και κατά την διάρκεια των έξι, ακόμη, καλπστικών εξόδων της με ισάριθμες τοξεύσεις, η Εύα, πλέον, "μετέφερε" την τελειότητα του "καθίσματός" της ενώ ο Ίππος της διατηρούσε τον ταχύτατο όσο και "ανάλαφρο" ισοτονικό καλπασμό του, διευκολύνοντάς την στην στοχαστική διαδικασία κατά τον ωραιότερο τρόπο όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα.

     Η τεχνική της Εύας, πράγματι, υποδειγματική, μας έκανε να εκπλαγούμε για τα αποτελέσματα των τοξεύσεών της!

     Ο στόχος, πολύ μικρότερος του προβλεπομένου στις εξετάσεις, έδειξε ότι αν η Εύα, σήμερα, έδινε εξετάσεις διαπιστεύσεως θα ήταν εκείνη που θα αποσπούσε την μεγαλύτερη βαθμολογία από όσους μέχρι σήμερα εξετάσθηκαν στην Σχολή μας! Όμως, εν αντιθέσει προς τα ...αστεία "καθιερωμένα" των συγχρόνων "Σχολών πολεμικών τεχνών", στην δική μας Σχολή το ζητούμενο είναι η απόκτηση βιωματικής μαχητικότητος και όχι, απλώς, η ...ομαδική αναμνηστική φωτογραφία "κυτίων κενών περιεχομένου" που επιδεικνύουν στον φακό "διπλώματα" και "περγαμηνές" για "κορνιζάρισμα εσωτερικής καταναλώσεως"! Έτσι, η Εύα έχει ακόμη "δρόμο" για τις εξετάσεις της...

     Η αυστηρή τήρηση των κανόνων ευημερίας του Ίππου συνωδά τη διαλειμματική εξασκήσει (ΔΙΑΛ.ΕΞΑ.) του Ίππου, με την επιτυχάστατην ολοκλήρωση των δώδεκα προηγηθέντων αόπλων και ενόπλων καλπασμών, επέβαλε την έξοδο του Ίππου σε φυσικό έδαφος εκτός Ιππευτηρίου για την χαλάρωση και την αναψυχή του.

     Ομοίως, οι ίδιοι λόγοι αφορούν και στην Αμαζόνα μας, οπότε, το "ζεύγος" Ίππος και Αμαζόνα βρέθηκαν στην πανέμορφη φυσική έκταση που περιβάλλει το Ιππευτήριό μας.

     Κι εδώ, επί φυσικού πεδίου, τα όσα κατεκτήθησαν εντός Ιππευτηρίου παρέμειναν ως είχαν, με τον Ίππο και την Αμαζόνα μας ανάλαφρους και αποθερμαινόμενους υπό, επίσης, ιδανικές συνθήκες "αποθεραπείας"!

     Μια ακόμη εκπαιδευτική ημερίδα η οποία άγει προς την τελειότητα ολοκληρώθηκε και ο ατελέστατος ανθρώπινος νους μπορεί να παρεκκλίνει σε ατόπημα, αποδίδοντας εύσημα στον Εκπαιδευτή! Λάθος! Διότι, πίσω από τις τακτικές του Εκπαιδευτή κρύβονται οι πραγματικοί Δάσκαλοι οι οποίοι, πέραν του φυσικού Δασκάλου, είναι η  π α ρ α τ ή ρ η σ η  του περιβάλλοντος κόσμου και η  μ ε λ έ τ η των παραμέτρων της φυσιολογίας του.

     Αναφορικώς με την παρατήρηση του κόσμου είναι δεδομένο ότι το εξασκημένο "μάτι" μας έχει συλλάβει την τραγικότητά του της οποίας τις "συντεταγμένες" έχουμε, εκ της ιδρύσεως της Σχολής μας, καταστήσει παραδείγματα προς αποφυγήν της μαζοκρατικής ασκήμιας του με επίγνωση του "δέον γενέσθαι"!  Και γι αυτό επιλέξαμε εξ αρχής την Πλατωνική προσέγγιση των επί μέρους "ζητημάτων" που αποτρέπουν "εξωλισθήσεις"! Γι αυτό, επιλέξαμε τον δικό μας φυσιοκεντρικό προσανατολισμό και την αφομοίωσή μας από την Φύση!   

     Επιπλέον, όπως και αδιαλείπτως, δεν θεωρήσαμε ότι τα ..."ξέρουμε όλα" και πολύ πριν, σήμερα, βρεθούμε στο Ιππευτήριο καταφύγαμε στην Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" για να συμβουλευθούμε έναν ογκώδη περγαμηνό τόμο του 1648 ο οποίος μας "φώτισε" ζωτικές απορίες επί της φυσιολογίας του Ανθρώπου.   

     Σ΄ αυτές τις σελίδες εντοπίσαμε τον συντελεστή της επιτυχίας της σημερινής μας εκπαιδευτικής ημερίδος ξεπερνώντας αντικειμενικές δυσκολίες υπερβάσεως της ανθρώπινης φυσιολογίας! Kι όσην αλήθεια περιέχει η καταγεγραμμένη ανθρώπινη σοφία του παρελθόντος καμία μελλοντική δεν μπορεί να την υποκαταστήσει, εκτός, του να την συμπληρώσει!

     Τέλος, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο φυσικός Δάσκαλός μας είναι πολύ μακριά, στην Ουγγαρία, ωστόσο η παιδαγωγική, κυρίως, διδασκαλία του καθοδηγεί τα "βήματά" μας! Και σ΄ αυτή την διδασκαλία πιστώνεται η πρόοδός μας και όχι στον Εκπαιδευτή ο οποίος, απλώς, εφαρμόζει τα παρά του Δασκάλου "δεδιδαγμένα". Έτσι, ακριβώς σε αυτά τα "δεδιδαγμένα" επιμένουμε, σε μιαν "εστία" ψυχωφελών εφαρμογών όπως η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" με αποτελέσματα όπως τα προαναφερθέντα τα οποία όλοι χαιρόμαστε και χωρίς ούτε  μ ί α  πτώση!

"ΣΑΝ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΣΚΟΝΗ..."

"ΣΑΝ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΣΚΟΝΗ..."

«Σαν δεις στον ορίζοντα σκόνη,

οπλές αν κροτούν βουερές,...»

https://horsebackarcherygr.blogspot.com/2018/09/o-cd-o-k-cd.html

     Έτσι αρχίζει ο Ύμνος των «Ελλήνων Κενταύρων» τον οποίο μελοποίησε ο έξοχος Κύπριος Συνθέτης Κωνσταντίνος Στυλιανού και οι καλπασμοί του Μάνου μας δικαιώνουν πλήρως των στίχων το αληθές: Κάθε που καλπάζει και τοξεύει ο Μάνος μας η σκόνη φτάνει μέχρι τη πλατεία ...Συντάγματος «ταίζοντας» τους 301 μητραλοίες του κΕνοβουλίου! Και αυτό το απολαύσαμε και κατά την σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα με τους ολοένα και πιο ...σαρωτικούς καλπασμούς του Μάνου ο οποίος, με το μαχητικό ταμπεραμέντο του, παρασύρει τον Ίππο του σε τρελλά...γκάζια! 

     Και αυτή την περίοδο, πλέον, ο Μάνος έχει υποβληθεί σε ένα ασκησιολόγιο «καλπαστικής βελτιώσεως», θα λέγαμε, με ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα το οποίο ο ίδιος δεν κατάλαβε: Έφθασε σε σημείο εξόδου σε καλπασμό από το πρώτο βήμα, κάτι πολύ χρήσιμο και απαιτητικό ειδικώς κατά την συμμετοχή σε αγώνες. Και ο φωτογραφικός φακός αποτύπωσε την σκηνή η οποία αποτελεί απαρχή ακόμη περισσότερων βελτιώσεων. Η διδασκαλία της Έφιππης Τοξοβολίας φθάνει πολύ μακριά και περιλαμβάνει πολλές «πτυχές» ιδιαιτέρως ...συναρπαστικές!

     Η εκπαίδευση στο ο,τιδήποτε δεν είναι παρά η βαθμιαία δόμηση γνώσεων και δεξιοτήτων η οποία προϋποθέτει την σύναψη πολλών παραμέτρων με μεθοδικότητα και σε βάθος χρόνου και, όπως κάθε δόμηση, απαιτεί την προσεκτική τοποθέτηση "λίθου επί λίθο" ώστε να αποφευχθούν ανεπιθύμητες "κατακρημνίσεις" του οικοδομήματος...  

     Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχοντας να κάνουμε με ένα "σκληρά" γυμνασμένο σώμα σε αντίθεση με την χαλαρότητα και ευκαμψία που προϋποθέτει η Ιππασία, η σωστή εκπαίδευση του Ιππέως προϋποθέτει διαρκείς αναπροσαρμογές τακτικών ώστε και να αποφύγουμε "απώλειες" της ήδη δυναμικής γυμνάσεως και να επιτύχουμε την ευκαμψία που χαρακτηρίζει τον έφιππο Τοξότη και ο Μάνος μας προκαλεί σε ανιχνεύσεις νέων "μονοπατιών"... 

     Τελικώς, η αυτοπειθαρχία του συγκεκριμένου εκπαιδευομένου και η φυσιοκεντρικότητά του αποτελούν εγγυήσεις για την επιτυχία του τελικού αποτελέσματος!

     Μετά από μια απουσία προς διεκπεραίωση ατομικών υποχρεώσεων, η Ταξιαρχία, επιστρέφοντας στο Ιππευτήριο μας δίδαξε ότι κάθε εκπαιδευτικό "διάκενο" μπορεί να καταλήξει ακόμη και σε ένα βήμα προόδου επιτυγχάνοντας, σήμερα, τις πρώτες της διελεύσεις "εμποδίου", βεβαίως, με όλες τις επιφυλάξεις του απολύτως αρχαρίου, αλλά με αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα!

     Και, λέμε "διελεύσεις" διότι δεν επρόκειτο περί εμποδίου αλλά περί διαμορφώσεως η οποία παρέπεμπε τον αρχάριο σε αυτό που κατόπιν θα του εμφανισθεί ως πραγματική υπερπήδηση, έτσι, για να μη μπερδευόμαστε!

     Ακόμη ένας ευγενής και αυτοπειθαρχημένος χαρακτήρας στην Σχολή μας, η Ταξιαρχία, απέδειξε και σήμερα ότι "δουλεύοντας" με τον εαυτό της ξεπερνά φόβους και αναστολές ερχόμενη σε ολοένα και στενότερη επαφή με τον Ίππο, τον εννοεί βαθύτερα και συνεργάζεται μαζύ του ολοένα και αποτελεσματικότερα!

     Και η πρόοδος της Ταξιαρχίας τούτη την φορά ήταν εμφανής σε όλα τα στάδια του μαθήματός της, ακόμη και στην άσκηση της ασφαλούς εγκαταλείψεως (αφιππεύσεως) Ίππου!

     Ξαναβρίσκοντας την επαφή της με την Έφιππη Τοξοβολία, η Ταξιαρχία, σήμερα, εκτός των άλλων, τόξευσε ικανοποιητικότατα, κρατώντας ρυθμό και με αξιοπρόσεκτη ακρίβεια τεχνικής.

     Και τόξευσε πολύ περισσότερο απ΄ όσο αναμένεται από κάποιον που επιστρέφει μετά από απουσία Ιππευτηρίου, πάντοτε το ίδιο σωστά.  

    Αυτή τη φορά η Ταξιαρχία εμπνεόμενη από τις εφιππεύσεις δι εφάλσεως του Μάνου, του ζήτησε να την καθοδηγήσει ώστε να εξασκηθεί και η ίδια σε παρόμοιες εφιππεύσεις και, βεβαίως, ο Μάνος έσπευσε να την βοηθήσει.

     Γνωστός ..."σαλταδόρος" δι εφάλσεως, ο Μάνος, θυμίζει εκείνους του κατοχικούς γαβριάδες οι οποίοι σαλτάριζαν στα οχήματα των Γερμανών για να κλέψουν τη ρεζέρβα και να την κάνουν σόλες παπουτσιών με αποτέλεσμα οι Γερμανοί συχνά να τους τσακώνουν και να τους σφαλιαρίζουν κάνοντάς τους μεταπολεμικούς ..."ήρωες" που διεκδικούσαν αποζημιώσεις με ατζέντη τον Μανώλη Γλέζο! 

     Και, σήμερα, ο Μάνος απέδειξε ότι μπορεί να διδάξει την ..."τέχνη" του, όπως φάνηκε και στην περίπτωση της Ταξιαρχίας η οποία μπόρεσε, σε πρώτη φάση, αν όχι να εφιππεύσει, τουλάχιστον, να ...απογειωθεί! 

     Ευχάριστη "νότα" κατά την σημερινή ημερίδα η παρουσία της εξαιρετικής Εκπαιδεύτριας κ. Έλσας Στραβάκου η οποία εκπαιδεύει στην Ιππασία πανεπιστημιακούς φοιτητές και με την οποία είχαμε εξαιρετική συνεργασία στο Κ.Ε.ΙΠΠ. το οποίο διέλυσε κατά εγκληματικό τρόπο ο μητραλοίας "υπουργός" Παύλος Γερουλάνος! 

     Και οι εξαιρετικές "ημέρες Ιππευτηρίου" συνεχίζονται στον μοναδικό Σταύλο του πραγματικού αλογατάρη Τάσου Μυλωνάκου, όπου οι ιδανικές συνθήκες εργασίας επιτρέπουν, χρόνια τώρα, την διαρκή πρόοδο της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", λόγος για τον οποίον του είμαστε ευγνώμονες!

"Ο ΗΛΙΟΣ ΛΑΜΠΕΙ ΟΛΟΠΟΡΦΥΡΟΣ ΚΙ ΟΛΟΓΙΟΜΟΣ..."

 "Ο ΗΛΙΟΣ ΛΑΜΠΕΙ 

ΟΛΟΠΟΡΦΥΡΟΣ ΚΙ ΟΛΟΓΙΟΜΟΣ..."

     6η Απριλίου, σήμερα, ημέρα κατά την οποία το 1941 οι Γερμανικές Εθνικοσοσιαλιστικές δυνάμεις απελευθέρωσαν την Πατρίδα μας από την βασιλομεταξική δικτατορία και τον τυραννικό βρεταννικό ζυγό στον οποίο οι μητραλοίες ντόπιοι εντολοδόχοι των Βρεταννών, Γεώργιος Β΄ και Ι. Μεταξάς την έσυραν! Κι αυτή την ιστορικήν ημέρα, την αφιερώσαμε σε μιαν ...δυναμικότατην εκπαιδευτικήν ημερίδα ΈφιππηςΤοξοβολίας στην οποία κυριάρχησε η ανάπτυξη καλπαστικής ταχύτητος και γρήγορων χειρισμών επί πολύ μικρού στόχου, μεγέθους μικρού μπαλονιού. Και, βέβαια, μια τέτοια, ελληνικότατη ημέρα δεν θα μπορούσε παρά να εορτάζεται με ένα αυθεντικώς ανακατασκευασμένο αρχαίο Ελληνικό Τόξο δια χειρός του Συνασκουμένου μας Περικλέους Τελειορίδη του οποίου αποτελείκαι ευγενή δωρεά προς την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων"!

     Οι δύο εκπαιδευόμενοι, η Εύα κι ο Μάνος στις θέσεις τους από πολύ νωρίς το πρωί με ...κατακόκκινη την ανατολή του ηλίου, ξεκίνησαν τις δοκιμαστικές τοξεύσεις τους επί του στόχου, κυρίως, για να εξοικειωθούν με το διόλου εύκολο αρχαίο Ελληνικό Τόξο το οποίο, βεβαίως, δεν προορίζεται και για έφιππη χρήση.  

     Παρά ταύτα, οι τοξεύσεις έδειξαν ότι και οι δύο θα μπορούσαν να χειριστούν αυτό το ιδιότυπο και, παγκοσμίως, χωρίς παρόμοιο, οπότε και ξεκίνησε το κυρίως ασκησιολόγιο.  

     Σήμερα, ο φωτογραφικός φακός "έψαξε" πολύ την Εύα και την κατέγραψε με κάθε λεπτομέρεια και ..."απ' όλες τις πλευρές"! Η απαιτητικότητα αυτής της ημερίδος υπεχρέωσε τον "φωτογράφο" να μη χάσει κανένα "καρέ" των επιδόσεών της και η βαθμολογία της ήταν κάτι παραπάνω από "άριστα"!

     "Ημερίδα καλπαστικής ταχύτητος" η σημερινή και η ταχύτητα των καλπασμών της Εύας "στα κόκκινα", πάντοτε με την έγνοια της αποφυγής περιττής κοπώσεως του Ίππου τον οποίο επιδιώκουμε να παχύνουμε. Και όταν ολοκληρώθηκε ο κύκλος των εισαγωγικών καλπασμών και το "κάθισμα" της Εύας έδειξε άριστο, η νεαρή εκπαιδευόμενη ανέλαβε το Τόξο της. 

     Τώρα, ήταν η σειρά των τοξευτικών καλπαστικών εξόδων της Εύας η οποία, εξ αρχής, έδειξε ότι είναι κυρίαρχη Ίππου και Τόξου! 

     Εντυπωσιακή σήμερα, όχι μόνον η Εύα, αλλά και η διάθεση του σχολικού Ίππου μας ο οποίος καθ΄ όλη την διάρκεια της ημερίδος υπήρξε υποβοηθητικός και για τους δύο εκπαιδευομένους μας.

     Θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατά την παρούσα ημερίδα η Εύα λειτούργησε περισσότερο ως ..."σκηνική ντίβα" παρά ως εκπαιδευόμενη σε μια πολεμική τέχνη κι αυτό την βοήθησε να ξεπεράσει κάμποσα "σκαλοπάτια" ανεβαίνοντας την "κλίμακα" της εκπαιδεύσεώς της. 

      "Κανόνας αυτοπεποιθήσεως" οι χειρισμοί της Εύας έδειξαν ότι η βιωματική εμπειρία της ...υποκριτικής την βοήθησε να εισχωρήσει στον ρόλο της Αμαζόνος έστω και ασυναισθήτως, ενώ η όλη "εικόνα" της, πράγματι, υπήρξε ..."σκηνική"! 

     Ούτε για την Εύα ούτε και για τον Μάνο "έπεσε" η ταχύτητα των καλπαστικών εξόδων αλλά σήμερα, τα "πόδια" της Εύας ως βοηθήματα ταχύτητος έκαναν ένα μεγάλο "άλμα" μπροστά.

     Μέχρι και την τελευταία καλπαστική της τόξευση η Εύα στάθηκε σε μιαν ιδιαίτερη περιωπή με τον φωτογραφικό φακό αδιάψευστο μάρτυρα!

     Και, βεβαίως, στο τέλος η Εύα είχε πολλούς λόγους να σκορπάει χαμόγελα αφού προηγουμένως είχε κάνει εμάς να χαμογελάμε ευτυχείς με τις επιδόσεις της!

      Για τον Μάνο δεν είναι απαραίτητο να σημειώσουμε πολλά διότι η ...ασυγκράτητη ιδιοσυγκρασία του θα μας παρέσυρε σε ...σεντονιάδες! 

     Δυναμικότατος και παρορμητικότατος βλέπουμε και παθαίνουμε να τον ...καλμάρουμε ακόμη και επί εδάφους όταν εκτελεί ακόμη και υπερπηδητικές διαδρομές εμποδίων άνευ ...Ίππου!

Καλπάζοντας επάνω σε έναν ...ιπτάμενο Ίππο, ο Μάνος δεν χρειάστηκε καμία ιδιαίτερη προσπάθεια για να προσαρμοστεί στο πνεύμα της ημερίδος που ήταν η καλπαστική ταχύτητα.  

     Θα μπορούσαμε να πούμε πως, αντιθέτως, χρειάστηκε σε κάποια στιγμή να του θυμίσουμε το ..."χειρόφρενο" διότι ο ενθουσιασμός του πυροδοτεί, ενίοτε και επιταχύνσεις του Ίππου τον οποίον αποφεύγουμε να ...εξοντώσουμε!

     Με την Ιππασία να αποκαθιστά αρκετά την κακή "στάση γραφείου" του κορμού του ο δικηγόρος Μάνος φαίνεται να ...ανανήφει εντός του Ιππευτηρίου και να στέκει άψογος επί του Ίππου!

     Με την γνωστή δυναμική και οι τοξεύσεις του Μάνου ολοκληρώνουν έναν αρχάριο έφιππο τοξότη ο οποίος είναι στα πρόθυρα της διαπιστεύσεως την οποία μόνον η τελειομανής πρόθεση του Εκπαιδευτή του καθυστερεί. 

     Και όλα τούτα τα καλά του Μάνου με κορυφαία την ευγένεια και την αλληλεγγύη του προς όλους, τον κάνουν απαραίτητο των εκπαιδευτικών ημερίδων μας!

    Εκείνο το υπέροχο Γερμανικό εμβατήριο με τίτλο "Rot scheint die Sonne fertig gemacht!" (Ο Ήλιος λάμπει ολοπόρφυρος κι ολόγιομος) αναρωτιόταν αν θα εξακολουθούσε να χαμογελά για τους Ήρωες και την επόμενη ημέρα: 

«Rot scheint die Sonne, fertig gemacht

wer weiß ob sie morgen für uns auch noch lacht...»

Eμείς το παραφράσαμε, βέβαιοι όντες ότι για μας θα συνεχίζει να χαμογελά και αύριο και πάντα: 

«Rot scheint die Sonne, fertig gemacht

wir wissen daß morgen für uns auch noch lacht...»!

     "Οπτιμισμός;" θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς... Όχι, ρεαλισμός, διότι το χαμόγελο του ήλιου το κερδίζει εκείνος που επιμένει και κάνει σύμμαχο το διάβα του καιρού όπως ...καλή ώρα! Ενός "καιρού" που δικαιώνει αυτόν που διακατέχεται από Αξίες και, γιατί όχι και ...δεξιότητες Πολέμου αφού τα πάντα στη ζωή είναι Πόλεμος!