ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

AEI ...ΝΕΚΡΟΣ ΓΕΩΜΕΤΡΕΙ

Ερμηνευτική "υποθήκη" προς Αρχηγούς Βολής

     Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δε θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί διόλου ως το ευκολότερο "περιβάλλον" δι ...απασχόληση ελευθέρων ωρών, λόγος για τον οποίο παρά τον σημερινό μεγάλο αριθμό εν ενεργεία Μελών της, πολλά απήλθαν! Η "δυσκολία" της έγκειται στο ότι το λειτουργικό αλλά και εκπαιδευτικό "πλαίσό" της, εξ'  αρχής, υπήρξαν δομημένα με γνώμονα την τελική ωφέλεια της ψυχής και του πνεύματος των ασκουμένων σε αυτή και τούτο σημαίνει ότι στους κόλπους της η ψυχαγωγία νοείται μόνον εν συναρτήσει προς το ουσιαστικό όφελος, κάτι που παραπέμπει σε "Γυμναστήριο" και όχι σε "Αναψυκτήριο".

     Ειδικώς, σε ό,τι αφορά στο εκπαιδευτικό της πρόγραμμα, από την ίδρυσή της, τίποτε δεν αφέθηκε στη "τύχη" και στον "αυτοσχεδιασμό" αλλά τα πάντα σχεδιάστηκαν επί τη βάσει δοκιμασμένων διδαχών προηγηθέντων Δασκάλων.

     Γι αυτό, ακόμη και από τις πρώτες ημέρες της λειτουργίας αυτής της ιδιότυπης Ομάδος, όλοι θυμόμαστε ότι το ασκησιολόγιό μας διακρίνεται από μία σταθερότητα, ανελισσόμενη βεβαίως αλλά, πάντως, "σταθερότητα"! 

     Eυνόητον είναι, ότι ο απροσδόκητος θάνατος ενός ορθίου, συνήθως, δεν του επιτρέπει την αναπαυτική διευθέτηση του σώματός του κατά την πτώση του επί του εδάφους.

     Και, ακριβώς αυτή η μη εύτακτη διευθέτηση καταγής του νεκρού σώματος ενός ο οποίος "συνήντησε" τον θάνατο ορθός, συχνά εντυπωσιάζει με την ανορθοδοξία των στάσεών του.

     Η συμβολική των τάφων των Ναϊτών Ιπποτών ακριβώς αυτή την παράμετρο προβλέπει και στην επιτύμβια πλάκα, κατά κανόνα, εμφανίζεται η γλυπτή παράσταση του, εξ ορθίας στάσεως και ετοιμοπολέμου Ιππότη, με την χείρα του έτοιμη να ανασύρει την σπάθη.

     Αυτή η συμβολική η οποία υποδηλώνει την αστάθεια μέχρι την, κατά γης, αδιευθέτητη πτώση ενός μαχητή εμπεριέχεται στο ασκησιολόγιο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" από την πρώτη, κιόλας, προπονητική περίοδο της λειτουργίας τους, συνεχώς μέχρι σήμερα και ίσως κάποιοι απορήσουν γιατί συχνά βλέπουν τους Συνασκουμένους μας τοξεύοντες σαν ..."πελαργοί" ιστάμενοι στο ένα πόδι! 

     Πράγματι, τοξεύοντας έτσι, μεγιστοποιούμε τις συνθήκες ασταθείας τις οποίες καλούμεθα να αντισταθμίσουμε με επαυξανόμενη ισορροπία και επιτάχυνση της βολής αφού, η παρατεταμένη διατήρηση αυτής της μονόποδης στάσεως κουράζει και μεγεθύνει τις πιθανότητες αστοχίας.

     Η συγκεκριμένη άσκηση είναι από τις πλέον ωφέλιμες για έναν Τοξότη λόγω της έντονης διεγέρσεως του ενστίκτου που επιφέρει η ανάγκη αντισταθμίσεως της ασταθούς ισορροπίας, συνιστάται δε να επαναλαμβάνεται τόσο κατά την πρόσθια και πλάγια τόξευση όσο και κατά την πάρθια.